Oczyszczalnia ścieków przy ulicy Brzeskiej

Istniejąca w Międzyrzecu Podlaskim oczyszczalnia ścieków została wybudowana w 1986 r. i była modernizowana w dwóch etapach: pierwszym w roku 1997 oraz kolejno w 2001. Badania jakości odprowadzanych z oczyszczalni wód pościekowych oraz osadów nie wykazały obecności chorobotwórczych bakterii, a stężenia metali ciężkich w osadzie są zwykle na niższym poziomie niż dopuszczają normy.
- Ładunek zanieczyszczeń występujący w ściekach napływających do oczyszczalni znacznie przekracza ładunek zanieczyszczeń, dla którego zaprojektowano i zbudowano obecną oczyszczalnię ścieków.
-Poziom zanieczyszczeń w ściekach odprowadzanych ulega wahaniom.
- Bez realizacji inwestycji odprowadzone ścieki nie będą oczyszczane w stopniu zgodnym z wymogami prawa.

 

Schemat obecnej pracy oczyszczalni ścieków:

  • część mechaniczna – krata schodkowa na przepompowni głównej, piaskownik
  • część biologiczna – komora defosfatacji, denitryfikacji, nitryfikacji i osadnik wtórny
  • węzeł przeróbki osadów – otwarta komora fermentacji (OKF), prasa taśmowa, instalacja do wapnowania osadów,  podręczne składowisko osadów.

 

Opis pracy istniejącej oczyszczalni: 

  • Oczyszczalnia ścieków pracuje w technologii mechaniczno biologicznego oczyszczania ścieków z podwyższonym usuwaniem biogenów. 
  • Ścieki z kanalizacji miejskiej dopływają do przepompowni głównej wyposażonej w kratę schodkową na której zatrzymywane są większe zanieczyszczenia. 
  • Następnie ścieki są przepompowywane kanałem tłocznym DN 350 na dwukomorowy piaskownik. Do piaskownika doprowadzane są również ścieki z punktu zlewnego nieczystości płynnych, dowożonych transportem asenizacyjnym na teren oczyszczalni.
  • Oczyszczone mechanicznie ścieki pozbawione skratek i zawiesiny mineralnej) przepływają grawitacyjnie na wielofunkcyjny reaktor biologiczny, którego pierwszym elementem jest komora defosfatacji. Do tej komory dostarczany jest również osad recyrkulowany z osadnika wtórnego. W komorze defosfatacji w warunkach beztlenowych następuje uwalnianie biologicznie związanych fosforanów. 
  • Z komory defosfatacji ścieki są kierowane do komory denitryfikacji, dokąd jednocześnie doprowadzane są ścieki z komory nitryfikacji w wyniku tzw. recyrkulacji wewnętrznej. W komorze denitryfikacji w warunkach niedoboru tlenu następuje proces biologicznego usuwania azotu gazowego z jednoczesnym utlenieniem związków organicznych. W komorach defosfatacji i denitryfikacji osad czynny utrzymywany jest w zawieszeniu dzięki pracy zainstalowanych mieszadeł wgłębnych. 
  • Z komory denitryfikacji mieszanina ścieków i osadu przedostaje się do komory nitryfikacji, gdzie jest napowietrzana drobnopęcherzykowo poprzez wgłębny system dyfuzorów membranowych. Dyfuzory są zasilane sprężonym powietrzem z 4 dmuchaw.
  • Oczyszczone biologicznie ścieki z osadem czynnym z komory nitryfikacji przepływają do osadnika wtórnego, w którym następuje rozdzielenie oczyszczonych ścieków i osadu czynnego. Oczyszczone klarowne ścieki odpływają kolektorem odpływowym do rzeki Krzny. Przepływ oczyszczonych ścieków rejestrowany jest przez sondę pomiarową zainstalowaną w zwężce Venturiego w korycie pomiarowym na odpływie z oczyszczalni. Osad czynny po sedymentacji jest zgarniany do lejów osadowych  a następnie do instalacji recyrkulatu lub pompowni  osadu nadmiernego.

 

Zdjęcia istniejącej oczyszczalni ścieków